วันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2551

ร่วมกันเสวนา ณ วงสนทนา

ผมมีความรู้สึกว่าการได้ร่วมพูดคุยกับเพื่อนๆนั้นได้อะไรดีๆเยอะกว่าการอ่านหนังสือ. ความจริงมันก็ไม่จริงเสมอไป? การพูดคุยบางทีก็สู้อ่านหนังสือไม่ได้ในบริบทที่ต่างไป หากแต่ "ณ เวลานี้"การคิดวิเคราะห์หาโครงการ / งาน การพูดคุยสามารถตอบโจทย์ได้มากกว่า เนื่องจากเราสามารถมีอารมณ์ร่วมกับมัน อีกทั้งยังได้รับคำแนะนำที่มาจากอีกฝั่งของ "อีโก้" ซึ่งเป็นการเช็คตัวเองที่ดีมากหากว่ามัวแต่หลงกับโจทย์และคิดว่ามันดีแล้วในแบบที่มันเป็น. เพียงแต่...คำแนะนำน้ันๆต้องผ่านกระบวนการวิเคราะห์อย่างละเอียดถี่ถ้วน นำมาใช้เฉพาะสิ่งที่จำเป็น ไม่ใช่โดนชักจูงจนเสียรูปขบวน เมื่อเป็นเช่นนั้นผมจึงกลับมาอ่านบทความเก่าๆของตนเอง พยายามดึงตัวเองออกจากตนเองเพื่อมาอยู่ในสถานะที่เป็นกลาง. สิ่งที่ผมมักจะเป็นและพยายามแก้ไขอยู่คือมักจะคิด...คิด...คิด และก็คิดให้ความสนใจกับการคิดจนเหลือเวลาให้การทำเพียงเล็กน้อย. เป็นจุดอ่อนที่ต้องพยายามแก้ไข และเอาชนะมันให้ได้ สวัสดี.

ไม่มีความคิดเห็น: