เบื่อ...
เซ็ง...
เอายังไงกับชีวิตดี...
กินแต่เหล้า...
เวทนา
วันศุกร์ที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2552
วันเสาร์ที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2552
JOKE
ไม่ได้เข้ามาอัพนานมากแล้ว รู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก
เนื่องด้วยเมื่อคืนนั้นกิน "คัพโจ๊ก" ทั้งที่ความเป็นจริงไม่ได้พิศวาสโจ๊กเลย( ดูได้จากตั้งแต่มีอายุนี่กินโจ๊กได้ประมาณไม่ถึง 5 ครั้งได้ ) เป็นโจ๊กคนอร์ที่ซื้อไว้เพื่อจะตอกไข่ใส่ลงไป ( นัยว่ากินไข่เพิ่มพลัง ) แล้วตัวฝาเปิดมันนั้นเป็นอะไรที่ประทับใจมาก ตามปกติเวลากิน มาม่า ไวไว หรือ ยำยำ ( ทำไมบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปต้องซ้ำคำเนี่ย ) แล้วฝาของมันมักจะเป็นปัญหาตรงที่มันฉีกขาดไม่เรียบร้อย จึงเป็นปัญหาในการปิดฝาให้ความร้อนละอุอยู่ภายใน อีกทั้งฝาก็มักเผยอ จึงต้องหาอะไรมาทับไว้เสียเวลาและความรู้สึก แต่ฝา คนอร์ นั้นใช้วัสดุที่เหนียว ฉีกไม่ขาด และที่สำคัญคือฝาปิดกับขอบถ้วยได้อย่างสวยงามไม่ต้องหาอะไรทับ จึงรู้ซึ้งว่าของราคาแพงย่อมดีกว่าจริงๆ ( แพงกว่ามาม่าถ้วยนิดหน่อย เท่าไหร่จำไม่ได้ ไม่ได้เรียนการตลาด )และรู้สึกดีกับโจ๊กถ้วยนี้อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จึงบันทึกลงในบล็อกนี้ เพื่อความสบายใจของตัวผมเอง
เนื่องด้วยเมื่อคืนนั้นกิน "คัพโจ๊ก" ทั้งที่ความเป็นจริงไม่ได้พิศวาสโจ๊กเลย( ดูได้จากตั้งแต่มีอายุนี่กินโจ๊กได้ประมาณไม่ถึง 5 ครั้งได้ ) เป็นโจ๊กคนอร์ที่ซื้อไว้เพื่อจะตอกไข่ใส่ลงไป ( นัยว่ากินไข่เพิ่มพลัง ) แล้วตัวฝาเปิดมันนั้นเป็นอะไรที่ประทับใจมาก ตามปกติเวลากิน มาม่า ไวไว หรือ ยำยำ ( ทำไมบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปต้องซ้ำคำเนี่ย ) แล้วฝาของมันมักจะเป็นปัญหาตรงที่มันฉีกขาดไม่เรียบร้อย จึงเป็นปัญหาในการปิดฝาให้ความร้อนละอุอยู่ภายใน อีกทั้งฝาก็มักเผยอ จึงต้องหาอะไรมาทับไว้เสียเวลาและความรู้สึก แต่ฝา คนอร์ นั้นใช้วัสดุที่เหนียว ฉีกไม่ขาด และที่สำคัญคือฝาปิดกับขอบถ้วยได้อย่างสวยงามไม่ต้องหาอะไรทับ จึงรู้ซึ้งว่าของราคาแพงย่อมดีกว่าจริงๆ ( แพงกว่ามาม่าถ้วยนิดหน่อย เท่าไหร่จำไม่ได้ ไม่ได้เรียนการตลาด )และรู้สึกดีกับโจ๊กถ้วยนี้อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จึงบันทึกลงในบล็อกนี้ เพื่อความสบายใจของตัวผมเอง
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)
